Ann W. Mogelijk gemaakt door Blogger.
RSS

Op stap naar... Den Helder (Deel 2)

Ochtendstond…

De wekker maakt ons (de grote mensen) om 8u wakker, maar onze baby slaapt nog hardnekkig door. Zelfs het licht, pratende ouders en krakende zakken chips maken hem niet wakker. Gelukkig werken knuffels en kusjes wel. Haha! (Wat gaat hij ons nog haten.)
Een half uur later zitten we aan de ontbijttafel. Er is een ruime keuze aan broodjes, beleg, drank, … Als ik dan toch even kritisch mag zijn. De koffie deed me aan oploskoffie denken en de eieren smaakten naar de Amerikaanse poeder scrambled eggs. Dan heb ik liever wat minder keuze, maar alles vers. Toch heb ik goed gegeten. De baby zit intussen braaf in zijn maxi cosi te spelen en naar de voorbijgangers te kijken. Wat een flinkerd! 



Na het ontbijt vertrekt mijn man naar zijn tweede sollicitatie van onze driedaagse. Met de Teletubbies op de achtergrond (wat is dat lang geleden) speel ik nog wat op de hotelkamer met onze kleine jongen. Niet veel later gaat de baby een dutje doen en kan ik me terugtrekken in het schrijvershoekje van de kamer. Heerlijk om nog een beetje tijd voor mezelf te hebben! 

 

Fort Kijkduin

Rond de middag is mijn man terug, heeft de baby zijn groentepap gegeten en kunnen we weer op uitstap. Vandaag gaan we naar het museum en aquarium in Fort Kijkduin. Het fort werd nog niet zo lang geleden gerenoveerd en in 1996 door Prins Willem Alexander geopend. Als je het Museum of National History in Washington ooit bezocht hebt, lijkt dit een minimuseum in iemands kelder (daar zijn we weer met die kritische noot), maar voor kinderen is dit toch een fijne attractie. Vooral het aquarium! Zo is er een bak met roggen en kleine haaien die je mag aaien en de 15 meter lange doorlooptunnel als publieksfavoriet. Onze baby vindt het alvast erg fascinerend. In het museum leren we dan weer bij over het leven in het fort en zijn geschiedenis.

 

Food! 

Mijn favoriete moment van de dag is aangebroken: etenstijd. Vlak bij het fort ligt taverne “Nogal Wiedus” waar we binnengaan voor een namiddagsnack. Ik ben tegenwoordig helemaal into uitsmijters en ook vandaag kan ik niet aan de verleiding weerstaan. Gelukkig maar! Ik krijg een verzorgd bord voor mij en begin met smaak te eten. (En ja schatje, jouw pannenkoek met appel en kaneel was ook heel lekker.)


Na een uitsmijter met zicht op zee maken we een korte wandeling. Eerst langs de duinen, daarna door de omliggende woonwijk. Onderweg komen we enkele mooie rustieke huizen tegen. Het valt ons op hoe goed de huizen hier onderhouden zijn. Ze zijn duidelijk behandeld met het respect dat ze verdienen.



 
De zee, de gezellige huisjes, de grijze wolken en de frisse wind maken er een fijn herfstuitstapje van. We moeten ons lekker in onze jassen induffelen en hadden gerust een muts kunnen gebruiken. Nu is het pas echt oktober!

Callantsoog 

De mogelijk nieuwe baas van mijn man raadde ons het dorpje Callantsoog aan. Op het strand zouden er tenten moeten zijn waar je een warme chocomelk kan drinken. Jammer genoeg blijken deze niet bereikbaar met een wandelwagen. Het dorpje zelf is gelukkig ook gezellig. Ik zie in de zomer de toeristen al kuieren langs de winkels en iets drinken op een van de vele terrasjes. Maar nu is het rustig. Zo rustig zelfs dat ik medelijden krijg met de mensen die hier een zaak hebben. 

In taverne “Iegewies” eten we iets voor de avond, voor minder geld als de dag ervoor en tien keer beter. Het eten was met kennis, zorg en liefde voor het vak gemaakt. Hun kaart met dessertkoffies is erg verleidelijk waardoor we niet anders kunnen dan er na onze lekkere hoofdmaaltijd eentje uit te proberen. En dan te bedenken dat we eigenlijk niet zo veel honger hadden!


Intussen wordt Ian doodmoe. Hij heeft zich de hele avond flink gehouden, maar nu beginnen er traantjes te vloeien. Tijd om naar onze kamer te gaan, onze baby in zijn reisbedje te leggen en onder het knusse deken naar de filmverrassing van de avond te kijken.

Een niet zo aangename verrassing

Nadeel van een verrassingsfilm is dat die ook negatief kan uitdraaien. In de thriller van vanavond wordt een blonde vrouw door vier niet zo slimme kerels achtervolgd. Ze willen haar vermoorden omdat ze hen een bewakingsagent heeft zien neerknallen. Tijdens de achtervolging rijdt ze zich te pletter tegen een grote metalen buis op een bouwwerf. Gelukkig heeft ze net genoeg tijd om een rood kistje met gereedschap uit haar koffer te nemen waarmee ze in de loop van de film de vier jongens één voor één van kant zal maken. Ze laat zich wel eerst gewillig verder achtervolgen in de bossen en natuurlijk verraadt dat verdomde kistje altijd haar locatie. Klinkt absurd? Was het ook! En frustrerend. We krijgen helemaal de slappe lach wanneer ze ook nog eens besluit een plasje te doen midden in een rivier terwijl haar achtervolgers zogezegd vlakbij zijn.

We hebben al gauw genoeg tv gezien. Tijd om samen met onze kleine jongen de slaap te vatten.

Adressen

Fort Kijkduin
Admiraal Verhuellplein 1
1789 Huisduinen

Nogal Wiedus
Zeeweg 6
1789 Huisduinen

Iegewies
Dorpsplein 21b
1759 Callantsoog







  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

0 reacties:

Een reactie posten