Het karakter van je kind zou al snel tot uiting komen. Zeker als je een oplettende mama bent die al die kleine nuances in het gedrag van haar baby meteen ziet. Zo'n mama ben ik dus niet. Tijdens de babyperiode viel me niet veel bijzonders op. Alles leek goed te zijn voor onze kleine jongen, behalve fruitpap eten en gaan slapen. Intussen kan ik er niet naast kijken: onze zoon is al een echt mensje geworden met zijn eigen voorkeuren. Hij kan al heel duidelijk maken wat hij leuk vindt en wat niet. (Veel makkelijker dan de babytijd waarin ik er maar het raden naar had.)
Dit is onze nu 19 maanden oude peuter en al zijn eigen-aard-igheidjes.
Dit is onze nu 19 maanden oude peuter en al zijn eigen-aard-igheidjes.
- Tegenwoordig is zijn nieuwe hobby het verplaatsen van voorwerpen. Het kommetje van de thee haalt hij uit de kast waarna ik het in de dvd-kast of bij de leesboekjes terugvind. Er lag ook al een balletje in de schuif bij het schrijfgerief, een (gelukkig nog gesloten) pakje poezeneten in zijn speelgoedbak en zijn speelgoedbestek dropte hij onlangs in de keukenkast naast de thee. Jammer genoeg durft er af en toe ook iets in de luieremmer of de vuilbak verdwijnen. En wie mag dat er dan uitvissen?
- Stapt hij niet door het huis op één van ‘voorwerpverplaatsqueestes’ dan staat de peuter aan de dvd-kast met een doos van Plop in zijn handen. Als ik niet snel genoeg kom, steekt hij het schijfje wel zelf in de Playstation. Hij is gewoonweg verslaafd aan Kabouter Plop, die met de kabouterbaby is zijn all time favorite. (Inderdaad, dat is de film die ik intussen al kotsbeu gezien ben.)
- Als ik tijdens het badmoment zijn haar nat wil maken, moet hij persé recht gaan staan. Geen ontkomen aan. Alsof hij moet en zal voorkomen dat er water in zijn gezicht komt. Iets waar hij enkele maanden geleden helemaal geen probleem mee had.
- Hem afdrogen na zijn badje is lange tijd een groot drama geweest. Ook al was hij het spelen in bad beu, ook al gaf ik hem een paar minuutjes op voorhand een waarschuwing dat het bijna gedaan was of maakte ik heel duidelijk dat ik hem ging afdrogen. Niets leek te helpen. Tot mijn man ontdekte dat het beter ging wanneer hij mocht blijven rechtstaan. Hij wou blijkbaar absoluut niet nat op de verschoontafel gelegd worden.
- Intussen is hij ook dikke vriendjes met zijn blauwe, knuffelzachte badjas. Terwijl ik hem afdroog zit hij er demonstratief naar te wijzen. (Aandoen aub!) Al verschijnt dat wijzende vingertje tegenwoordig ook op eender welk moment van de dag. Probeer maar eens aan een peuter uit te leggen waarom je buiten een jasje moet aandoen en geen badjas.
- Geduld heeft hij trouwens niet. Het afdrogen kan niet snel genoeg gaan en hij kan absoluut niet wachten tot zijn pamper aan is vooraleer ik zijn blauwe vriend aandoe.
- En niets is beter dan daarna lekker in zijn zeteltje voor de tv hangen. Met Plop natuurlijk.
- Ontbijten is altijd zoeken. De ene dag wil hij een groot stuk boterham zonder korst, de dag erna graag een groot stuk boterham met korst, de dag daarna moet ik zijn boterham in kleine stukjes doen en om de week af te sluiten weigert hij gewoon überhaupt brood te eten.
- 's Middags wil hij wel een boterham, maar alleen met soep of wat rauwe groenten erbij. (Toch niet alleen brood mama.) Het liefst kerstomaatjes of schijfjes komkommer.
- Verder moet ik toch zeggen dat we een lief kind hebben. Geregeld komt hij een kusje (lees: zijn mond wagenwijd open op die van mij zetten) of een knuffel geven. Te schattig voor woorden? Ik denk het wel.
- Ik haalde nog maar net opgelucht adem bij het zien van Inges klimmende peuter op La vie en mama, of die van ons is er ook mee begonnen. Geen stoel is nog veilig. En als hij niet op een stoel staat, probeert hij wel in zijn box te klimmen of op de salontafel. Dat is mijn job tegenwoordig: onze acrobaat constant overal vanaf halen.
- Op de trap klimt hij al lang, maar intussen weet de kleine man gelukkig dat hij mama of papa moet roepen en niet alleen naar boven mag. Slimme peuter.
- Auto’s, daar is hij nu al enige tijd zot van. Zo lang het wielen heeft, kan het meneer zijn interesse wekken. Het is een echt jongetje. Op dat vlak dan toch.
- Zijn andere hobby's zijn dansen en fictieve gerechten maken in zijn keukentje (die mama dan natuurlijk moet proeven).
Ongetwijfeld gaan zijn interesses en voorkeuren nog verschuiven. Zo sta ik nu al te trappelen om te ontdekken wat voor kleuter hij zal worden.
Het grote voordeel is dat ik dat als thuisblijfmama van op de eerste rij mag meemaken. Lucky me!
En wat is het karakter van jullie baby, peuter, kleuter, ...? Zijn jullie wel oplettende ouders die dat tijdens de babyperiode allemaal al in de mot hadden?
2 reacties:
Oh nee, is het daar ook zo al zo ver? Hij is het hier ook nog altijd niet afgeleerd dus bereid je maar voor! Dansen en fictief eten klaarmaken zijn hier trouwens ook topactiviteiten en liefst nog met echte potten. Ze zouden nog goed overeenkomen die twee!
Ja, inderdaad :-)
Al zou het ook 'spanningen' kunnen opleveren als ze allebei weer met hetzelfde willen spelen ;-)
Een reactie posten