Zoals voor veel mama's vrees ik (en waarschijnlijk ook voor sommige papa's, al merk ik daar bij mijn man niet veel van), is ontspannen voor mij niet evident. De wederhelft is altijd enkele weken weg voor zijn werk en enkele weken fulltime thuis. Voordeel: als hij thuis is, kan ik wat tijd voor mezelf opeisen. En hij geeft me dat met alle plezier. ("Happy wife, happy life." zal hij denken.) Maar dan lig ik in mijn warme badje, het badschuim knettert in mijn oren, mijn ogen lekker dicht en... mijn molen begint te draaien. "Ik moet dat nog doen." "Ik mag dat niet vergeten." "Oh, snel even een notitie in mijn GSM zetten." Ontspannen? Ik dacht het niet.
Tijd voor jezelf nemen, is een ding. Tijd nemen voor je partner en je relatie is nog zoiets. Gezellig op date gaan bijvoorbeeld. Je zet de kleine man af bij een van de grootouders, vertrekt en bent pas gerust als je de oprit oprijdt om hem weer af te halen. Tijd met mijn man gaat steeds gepaard met de (onnodige) portie zorgen en schuldgevoelens, die als een stoorzender op de achtergrond aanwezig blijven. Proberen om niet over de kleine man te praten, lukt al helemaal niet. Vanaf zijn geboorte heeft hij het grootste deel van mijn hart veroverd en loopt mijn mond dus van hem over. Eens een mama, altijd een mama. Ook op date.
Weet je wanneer ik me pas echt volledig kan ontspannen? Op reis. Maar sinds de baby er is, zijn we niet verder geraakt dan drie dagen naar Duitsland. Reizen staat dus even op een laag pitje. Dat houdt mij echter niet tegen om het reisgevoel thuis of in eigen land op te zoeken. En zoals zo vaak zit het hem in de kleine dingen. Voor de laatste opdracht van #boostyourpositivity zet ik mijn momenten van ultieme ontspanning op een rijtje:
- De eerste dag dat mijn man weer thuis is. Die dag voelt steeds als het begin van een vakantie. Vaak verras ik hem dan met een uitgebreid ontbijt (american pancakes zijn een klassieker) en gaan we die dag met het gezin op stap. Genieten is de boodschap.
- Op zon- en feestdagen. Of als we op bezoek zijn bij iemand. Dan is het blijkbaar oké om de rest even te laten voor wat het is.
- Als ik een wandeling maak langs de heide bij ons de buurt. Ik ben begonnen met wandelen toen de kleine man net geboren was. Wat kon ik anders doen met een ogenschijnlijk onbewust wezentje dat de hele dag op zijn rug lag en gewoon wat rondkeek? De wandelwagen in en weg natuurlijk! Als je onze straat uitwandelt, kom je aan een mooi stukje natuur. De eerste keer dat ik hier kwam, waande ik me in het buitenland. Ik kon niet geloven dat dit vlak bij mijn deur was. Wanneer ik even alles wil vergeten, is dit mijn toevluchtsoord. (Jammer genoeg vindt de baby dat wandelen intussen niet zo fijn meer.)
- Als we met de bus gaan rijden. Ik heb er in het verleden al over geschreven, onze prachtige Volkswagen T2 die we gekocht hebben van zodra er kinderen in the picture kwamen. De motor, ons vroegere transportmiddel bij uitstek, staat voorlopig op stal (tot de kinderen wat groter zijn en we met z'n allen in een zijspan kunnen). En als je dan toch afscheid van iets moet nemen, kan je het maar beter vervangen door iets dat wellicht nog beter is. Telkens als we een ritje maken met de bus, ook al is het slechts tot aan de winkel een paar dorpen verder, ga ik naar mijn happy place.
- Als we met de bus gaan rijden. Ik heb er in het verleden al over geschreven, onze prachtige Volkswagen T2 die we gekocht hebben van zodra er kinderen in the picture kwamen. De motor, ons vroegere transportmiddel bij uitstek, staat voorlopig op stal (tot de kinderen wat groter zijn en we met z'n allen in een zijspan kunnen). En als je dan toch afscheid van iets moet nemen, kan je het maar beter vervangen door iets dat wellicht nog beter is. Telkens als we een ritje maken met de bus, ook al is het slechts tot aan de winkel een paar dorpen verder, ga ik naar mijn happy place.
- Soms kan ik dat vakantiegevoel gewoon thuis hebben. Enkele weken geleden heb ik van mijn man een babyloze nacht en uitgebreide brunch cadeau gekregen (een laat verjaardagscadeau). Die nacht en ochtend was ik 100 procent gerust. Mijn man is heel goed met ons ventje, misschien zelfs té goed. Tegen het einde van zijn twee weken thuis, moet ik steeds onderdoen. Aan zijn gekke bekken en vliegkunstjes kan ik moeilijk tippen. Voordeel is dat ik zonder problemen de zorg voor de baby aan hem kan overlaten. Babyloze nachten rule! (Wanneer krijg ik de volgende, schatje?)
- Lezen doe ik vooral op reis, maar uitzonderlijk neem ik ook thuis een boek vast. Als ik thuis lees, dan liefst buiten op het terras (De lente mag snel komen. Ik ben er klaar voor!) of in de winter lekker warm bij de kachel, knus in de zetel, onder een zacht dekentje.
- Schrijven is voor mij pure ontspanning. Als ik schrijf, ben ik even weg van de wereld. Dan zit ik in the zone. Soms zoek ik een rustig café op om te schrijven. Wanneer ik in mijn notitieboek kan kribbelen met een koffie (liefst cappuccino of dergelijke) bij de hand en het geroezemoes van pratende mensen op de achtergrond, voel ik mij pas echt een toerist.
Af en toe lukt echt ontspannen me ook zonder dat reisgevoel:
- Schrijven is voor mij pure ontspanning. Als ik schrijf, ben ik even weg van de wereld. Dan zit ik in the zone. Soms zoek ik een rustig café op om te schrijven. Wanneer ik in mijn notitieboek kan kribbelen met een koffie (liefst cappuccino of dergelijke) bij de hand en het geroezemoes van pratende mensen op de achtergrond, voel ik mij pas echt een toerist.
Af en toe lukt echt ontspannen me ook zonder dat reisgevoel:
- De eerste slok van mijn ochtendkoffie, een momentje van intens genieten.
- Als ik een film in de cinema zie, een goede film welteverstaan, kan ik helemaal opgaan in het verhaal en even aan niets anders denken.
- Als ik een film in de cinema zie, een goede film welteverstaan, kan ik helemaal opgaan in het verhaal en even aan niets anders denken.
- Hetzelfde geldt voor een goede serie. Om volledig in die andere wereld te vertoeven, moet ik wel twee afleveringen achter elkaar kunnen zien (en dat gebeurt niet meer zo vaak.)
- Weet je wanneer ik ook kan ontspannen? Op dagen dat ik de sociale media afzweer. Geen e-mail, geen Facebook, geen nieuws, geen prikkels. Gewoon even "zijn".
- Last but not least. Als ik het laatste taakje van mijn to-dolijst doorstreep. Niets moet nog die dag, alles mag. (Maar soms streep ik dat laatste klusje door en voel ik me nog even rusteloos als ervoor. Zo makkelijk is het niet altijd.)
En wat zijn jullie momenten van ontspanning? Ik ben benieuwd!
P.S.: Morgen post ik nog een trucje dat mij helpt om te ontspannen.
- Weet je wanneer ik ook kan ontspannen? Op dagen dat ik de sociale media afzweer. Geen e-mail, geen Facebook, geen nieuws, geen prikkels. Gewoon even "zijn".
- Last but not least. Als ik het laatste taakje van mijn to-dolijst doorstreep. Niets moet nog die dag, alles mag. (Maar soms streep ik dat laatste klusje door en voel ik me nog even rusteloos als ervoor. Zo makkelijk is het niet altijd.)
En wat zijn jullie momenten van ontspanning? Ik ben benieuwd!
P.S.: Morgen post ik nog een trucje dat mij helpt om te ontspannen.
0 reacties:
Een reactie posten