Dipjes zijn er om ook weer uit te geraken en om me daarbij te helpen, heb ik een kleine oefening gedaan. Het voordeel van therapeute te zijn, is dat je een heel arsenaal aan oefeningen ter beschikking hebt om je te helpen in moeilijke tijden. (Het heeft ook zijn nadelen, want als therapeute lijk je gedoemd om alles te overdenken.) Iets wat ik soms ook aan mijn jongeren vraag, is een lijst te maken van alle dingen die hen helpen om zich iets beter te voelen. Dat kunnen kleine dingen zijn zoals een boek lezen, dat ene liedje beluisteren, een fijne gedachte die ze tien keer kunnen opzeggen, ... Feit is dat het effectief helpt om je op die positieve zaken te focussen. Niet dat al je problemen dan magisch piefpoefpaf van de baan zijn, maar je voelt je toch even net iets minder miserabel.
Dus ging ik de afgelopen dagen volop op zoek naar de dingen in mijn leven die me deden lachen, troostten, een beetje dichter brachten bij het gelukkige gevoel dat ik nog niet zo lang geleden volop mocht ervaren en vorige week weer helemaal verloren leek. Het resultaat is een lijstje dat me eveneens doet denken aan de doodgewone dingen van Lilith. Het is blijkbaar toch iets dat veel mensen herkennen: geluk halen uit kleine, alledaagse dingen.
- Thuiskomdagen. De eerste dag dat mijn man thuis is, voelt telkens weer als vakantie. En wie houdt er nu niet van vakantiedagen?
- Bijzondere boeken, en zo staan er enkele in mijn boekenkast. "Zin. Lust in je leven door schrijven." van Geertje Couwenbergh is er daar één van. Een boek dat ik gekocht heb enkel en alleen op basis van de titel en cover. Lang geleden voor het eerst gelezen, maar recent viel mijn oog er terug op. Soms lijkt het juiste boek op het juiste moment in je leven te komen, want wat heb je nu net niet als je een existentiële crisis doormaakt zoals ik? Inderdaad, zin. Want alles lijkt dan gewoonweg zinloos. Dus werd het nog eens tijd om me zoals enkele jaren geleden te laten inspireren door de wijze woorden van Geertje: "Ik durf te wedden dat je iedere dag misschien wel meerdere keren gelukkig bent. En ik durf ook te wedden dat die momenten meestal niet met Anders! Beter! en Groter! te maken hebben, maar juist met hele kleine dingen." En als haar peptalk niet werkt, zijn er nog altijd de talrijke leuke schrijfoefeningen waar het boekje mee volstaat. Schrijven helpt altijd om me beter te voelen.
- Bezig zijn met op reis gaan. Ik ben zot op reizen, maar sinds de geboorte van ons zoontje stonden de reiskriebels op een laag pitje. Verder dan drie dagen Duitsland zijn we niet geraakt. (Ik weet eigenlijk niet waarom, want een baby zou je niet mogen tegenhouden.) Een heel verschil met de vroegere twee tot drie reizen per jaar. Maar je moet gelukkig niet op reis zijn om dat reisgevoel te hebben. Ook in fotoboeken kijken van vorige reizen helpt en sinds deze week zijn we begonnen met het plannen van ons reisje naar Noorwegen in mei. (Eindelijk!) En het plannen van een reis is al de helft van het plezier, nietwaar?
- De zon die sinds vorige week haar weg terug naar ons land gevonden heeft. Zon en lente, een magische combo die waarschijnlijk op het lijstje van vele mensen staat. Dat en mijn zoontje met zijn zonnehoedje. Toch wel goed voor een glimlach of twee.
- Of mijn zoon die een pruimpje eet en zijn eigenwijze snoet die daar blijkbaar bij hoort.
- Het besef dat ik thuismama ben voor mijn zoontje. (Niet voor de afwas, het stofzuigen, de was, ... Toch niet.) Eigenlijk bezorgt de kleine man me regelmatig een gelukkig gevoel. Ik zweer het, het lijkt soms alsof hij voelt dat mama een opkikker kan gebruiken en daardoor extra lief doet. (Oké, op andere dagen lijkt het alsof hij alleen maar meer lastig wordt van mijn lastigheid. Laten we die dagen even buiten beschouwing houden.)
- Afgelopen vrijdag was ik op Tejo, waar ik gratis therapie geef aan jongeren, en ik werd overvallen door een gevoel van zin en doel in mijn leven terwijl ik op mijn volgende afspraak aan het wachten was. Ooit was ik 17 jaar en het noorden kwijt, nu speel ik het kompas voor andere 17-jarigen. Bizar.
- "Ik hou van u" op het einde van elke sms die mijn man en ik naar elkaar sturen. Nu al bijna twaalf jaar.
- Het eenvoudigweg hebben van iemand om tegen te zeggen dat ik me minder voel, die naar me luistert, me oppept, mee zoekt naar antwoorden, ... Een partner in de meest complete betekenis van het woord.
- Enkele lieve reacties de afgelopen week op mijn blog en Facebook. Lief zijn voor elkaar, zowel in als naast de blogwereld. Noem me een softy, maar het kan alvast geen kwaad.
En wat staat er zoal op jullie "dingen die me beter doen voelen" lijstje?
Follow my blog with Bloglovin
4 reacties:
Hm als ik eens extra veel slaap, kan ik de wereld wel beter aan, klinkt cliché, maar voor mij werkt het wel. (helaas ben ik ehct een avondmens en dus nooit op tijd in bed te krijgen, maar als ik het doe, man oh man, dan denk ik altijd, dat moet ik vaker doen! ).
Herkenbaar :-)
Als de baby gaan slapen is, wil ik veel te graag vanalles anders doen en lig ik er zelden op tijd in, maar als ik toch eens vroeg ga slapen... Heerlijk!
Oh ja, slapen. Als het bij mij allemaal wat minder gaat (zoals nu) dan heeft dat heel dikwijls gewoon te maken met te weinig slaap (maar om bijgeslapen te raken, da's toch wat anders). En verder ben ik wel heel nieuwsgierig geworden naar het boek Zin, dat ik het ook eens ga lezen. Bedankt voor de tip!
Oh bijslapen, binnen vijf jaar misschien? :-) Onze kleine man heeft weer een moeilijke periode. Vannacht vier uur gehuild. Benieuwd hoe lang het gaat duren voor ik weer een lijkje ben!
Misschien dat Zin u kan helpen met uw blogdip ;) Laat me weten wat je ervan vindt!
Een reactie posten