Bijna 7000 mannen en vrouwen staan klaar wanneer het startschot voor de vierde editie van de Fisherman's Friend StrongmanRun door de lucht gaat. En bij die hoop avontuurlijke lopers staat mijn ventje in zijn loopkledij zenuwachtig te ijsberen, klaar om te lopen en vooral heel erg vuil te worden.
Trots en een beetje zenuwachtig, zo voelde ik me afgelopen zondag toen mijn man voor het eerst mee deed met de StrongmanRun. Een loopwedstrijd bestaande uit een parcours van 21km en 38 unieke hindernissen. Hiervoor waren we naar het noordelijke Hellendoorn gereden. Een rit van toch wel 2,5 uur, maar erg vond ik dat niet. De kleine man hadden we voor een dag bij oma afgezet en wij hadden nog eens een peuterloze dag. Plus, hét voordeel van een rit doorheen Nederland zijn de 'kroketten uit de muur' en daar heb ik lekker van geprofiteerd. Mmmmm...
7000 lopers die allemaal hun nummer en goodie bag wilden afhalen aan de sporthal van Hellendoorn, is gelijk aan: een Ann die zich heel klein voelde tussen al die grote Nederlanders en gek werd van de drukte. Ik heb echt een hekel aan massa's. Gelukkig vonden we al gauw een vrije vierkante meter aan de rand van het terrein waar mijn man zich kon omkleden en ik zijn wedstrijdnummer kon opspelden. Klaar!
Daarna begaven we ons naar de start en finish, waar we nog een uur nerveus moesten wachten voor de wederhelft eindelijk mocht vertrekken. Zes weken trainen en binnen drie uur zouden we weten of dat voldoende was. Intussen sprak ik hem nog wat moed in, hielden we elkaars handen vast en luisterden naar de opzwepende muziek (en de luidruchtige Nederlandse commentator).
De laatste groep Staying Alive, waar mijn man toe behoorde, mocht eindelijk vertrekken en ik begon aan mijn eigen queeste. Mijn doel: mijn ventje zo veel mogelijk in actie zien aan de vier uitzichtpunten die verspreid lagen over het 21 km lange parcours. Uiteindelijk zou ik hem één maal zien aan de eerste hotspot. Daarna zou ik een uur tevergeefs aan nummer twee wachten om dan nog een uur terug naar de finish te moeten wandelen (want de pendelbus reed intussen niet meer, of course). Het voelde even alsof ik mee deed aan mijn eigen uitputtingsslag.
Wat was ik blij toen ik mijn wederhelft terug zag, fris gedoucht en trots op zijn behaalde medaille.
En dat vierden we met een typische festivalmaaltijd :-)
Het heeft wel iets zo'n StrongmanRun. Een hoop (knappe) mannen en vrouwen die hun grenzen verlegd hebben, stralen van contentement (en de testosteronboost) en weer een straf verhaal hebben om aan de toog te vertellen. Maar ik was niet verleid om me in te schrijven voor volgend jaar. Laat mij maar lekker supporteren. Daar was ik al moe en smerig genoeg van.
Interesse om ook eens mee te doen? (hahaha) Volgend jaar vindt de Fisherman's Friend StrongmanRun te Hellendoorn (Nederland) plaats op 4 september. Er is ook een Belgische versie te Zolder in mei, maar die datum is nog onbekend. Zeker doen! (Hum.)
Hebben jullie al eens aan een loopwedstrijd of dergelijke meegedaan? Ik ben benieuwd of ik sportieve lezers heb :-)
6 reacties:
Proficiat aan je man met z'n prestatie :-) Ik heb me ooit één keer en daarna nooit meer door een loopwedstrijd geploeterd - ik kon toen net 5 km lopen dankzij start to run. Nu hou ik het liever bij regelmatig een halfuurtje yoga. Sportiever wordt het niet :-)
Ik zal het hem zeggen Sabrina, dat zal hij wel leuk vinden :-)
5 km lopen zou voor mij al een hele prestatie zijn. Knap!
Als kind heb ik één keer verplicht moeten meedoen aan een loopwedstrijd. Ik heb er toen zowaar wat een allergie voor ontwikkelt ;) dus, nee geen wedstrijden voor mij. :D
Sporten op zich doe ik wel graag.
Wel jammer dat je hem niet vaker aan het werk zag, volgend jaar een fiets meenemen, zodat je sneller van het ene punt naar het andere kan?
Groetjes
Ik loop zes keer per week hard, maar heb nog nooit aan een wedstrijd meegedaan. De drukte schrikt me af.
Je man ziet er nog florissant uit na 21 kilometer hardlopen moet ik zeggen!
Huisvlijt
Grappig dat je dat zegt. Mijn man zei op weg naar huis ook al "Een plooifiets had nu van pas gekomen hé schatje." (hij probeert me al enige tijd te overtuigen om er aan te kopen) Het had inderdaad verdomd van pas gekomen :-)
Laat het me weten als je toch eens mee doet Nicole! Wij houden ook niet van de drukte, zeker mijn man niet, maar op zo'n wedstrijd stoort dat niet zegt hij. Dan voel je je verbonden met de andere deelnemers en hangt er een bepaald sfeertje.
Zeg dat wel. Ik was meer kapot van mijn wandeling dan hij van het lopen :-)
Een reactie posten