Ann W. Mogelijk gemaakt door Blogger.
RSS

Ann neemt afscheid van haar lillipeuter

Dag ventje met de gele broek en de grote glimlach
die zijn handje zachtjes op en weer waait

Dag oma met de zwarte haren
met de speelse krullen die dansen rond haar gezicht

Dag houten huisje in het bos
en de garagepoort die steeds kleiner wordt

Dag naaldbomen die hun hoofd hoog in de lucht steken
en wiegen in de huilende wind

Dag vogeltjes die wonen in de bomen
en hun afscheidsliedje zachtjes fluiten

Dag ventje
Kleine ventje
Dag lief klein ventje van mij


PS: Wat Paul van Ostaijen kan, dat kan ik ook ;-)


  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

2 reacties:

Sopdet Si zei

Mooi geschreven. Tuurlijk kan jij dat ook... Je bewijst het hier.
Een afscheid zet aan tot mijmeren he.

Ann W. zei

Ja ik werd er wat melancholisch van :) Bedankt Sopdet!

Een reactie posten