"En, slaapt hij al door?" Nee, nee en nog eens nee.
Mijn zoontje is blijkbaar zo'n abnormaal geval dat bijna 15 maanden is en elke nacht nog minstens 1 à 2 keer wakker wordt. We hebben alle goed bedoelde tips al geprobeerd: de laten wenen tactiek (nadat ons zoontje drie nachten de ziel uit zijn lijf schreeuwde, zag ik daar echt de zin niet meer van in), de "geef hem wat water in plaats van melk"-tactiek (Ofwel is ons zoontje traag van begrip, ofwel klopt het toch niet dat een baby dan denkt "Oh, het is nacht. Nu krijg ik geen melk en moet ik slapen." Weer gigantische huilbuien tot gevolg.) pakken, niet pakken, bij in het grote bed leggen, negeren, tut geven, pap geven, geen pap geven, ... Noem maar op.
Na bijna 15 maanden van gebroken nachten, zakt de moed me soms in de schoenen.
Een paar weken geleden sliep de kleine man nochtans af en toe door. Mijn man en ik waren de gelukkigste ouders op aarde en voelden ons zelfs weer een beetje mens. Jaja.
Maar na drie weken was het gedaan met de pret. Daar stond hij dan weer, om 1u 's nachts, recht in zijn bed.
Vandaag gaan we nog eens een zoveelste poging doen. We hebben hem nog maar net in bed gelegd. Lekker laat. De bedoeling was om hem zelf te laten "vragen" om te gaan slapen, maar onze kleine man bleef ervoor gaan. Om 22u besloten we dan toch zelf maar dat het tijd was om naar bed te gaan. Benieuwd of de uitputtingsstrategie iets zal uithalen.
Grote diepe zucht van een vermoeide mama.
Slaap zacht allemaal
13 reacties:
Lekker dat kleine mannetje bij jullie in bed nemen. Zo een kleintje kan toch geen tien uur aan een stuk zonder jullie?! Hier ligt kleine man in het grote bed. 's Nachts zijn we een paar keer samen halfwakker. Er wordt niets gegeten of gedronken, maar soms moet de peuter eens voelen of ik er echt ben en wat tegen me aan schurken. Dan doen we dat en slapen we verder. Dat voelt heel natuurlijk.
Oh wat vermoeiend voor jullie. Blijft hij dan huilen tot hij eten krijgt?
Onderbroken nachten vind ik het allermoeilijkste aan 'mama' zijn, dat sloopt een mens zo. Hoop dat hij nog tegen het einde van de zomer de klik maakt en jullie eindelijk weer rustige nachten hebben.
Dat klinkt inderdaad natuurlijk. Ik heb ook al lang geleerd dat doorslapen aangeleerd gedrag is en niet natuurlijk. Wij noemen doorslapen als hij pas om 4-5u om ons vraagt. Maar tegenwoordig is het vaak nog geen 1u en terug inslapen lukt hem dan niet meer zo goed. Bij ons in bed nemen helpt dan ook niet. Hij draait en keert en maakt zichzelf constant terug wakker. We denken dat hij gewoon heel gevoelig is en vaak veel droomt. Vannacht was oké. Drinken om 2u en redelijk snel verderslapen tot half 7.
Balen zeg! Wij hadden de kinderen ook geregeld bij ons in bed. Op een gegeven moment vertrekken ze heus wel weer. En dan kun je tenminste slapen!
Huisvlijt
Ja Sopdet, hij blijft huilen tot we hem melk geven. Hij heeft melk en onze aanwezigheid nodig om terug in slaap te geraken. Een restant van 7 maanden borstvoeding vrees ik. Ik heb hem al proberen leren alleen in te slapen maar net als het me bijna gelukt is wordt hij ziek of heeft hij weer nachtmerries waardoor we in het oude patroon hervallen. Op zich is dat voor mij oké, het is alleen inderdaad zo slopend en overdag ben ik dan vaak humeurig, kan minder verdragen, ... Ik hoop ook dat er gauw terug een betere slaapperiode komt!
Ik denk dat je moet accepteren dat dit met jonge kindjes zo is, maar daar ben je mee bezig :).
Ik had met baby 1 wat houvast aan het boek: 'Lekker slapen zonder huilen'. Omdat ik daarvan het gevoel kreeg een planmatige aanpak te kunnen inzetten die vrij snel wat resultaat opleverde. Ken je dat boek?
Ja, als ze 15 worden zeker :-)
Dat klopt, het is inderdaad ook aanvaarden :-) Wat ik nu best moeilijk vind is samen met de kleine man gaan slapen. Ik mis de avondjes, tijd voor mezelf. Maar nu kan ik de gebroken nachten wel beter aan.
Nog niet van gehoord, maar ik ga wel eens kijken in onze bib :-) Bedankt voor de tip!
AH, doorslapen, zo overschat! :) Nee serieus, ik kan er boeken over schrijven denk ik. Zoals je weet is mijn dochter er ondertussen 5 en dat is nooit een grote slaper geweest. Als peuter altijd vroeg wakker en nu nog... Zelfs nu nog heeft ze vaak onderbroken nachten! En dan de zoon, een ander verhaal... Ten eerste heeft hij ook veel langer dan zijn zus om nachtvoeding gevraagd en hij heeft ongeveer de eerste 10 maanden van zijn leventje tussen ons geslapen. Gewoon omdat we anders zelfs niet aan slapen toekwamen. Dan een weekje de "laten huilen" methode, met tegenzin maar met succes. Daarna ging het even goed. Dan waren het zijn oren, dan buisjes, dan weer goed en nu gaat het plots weer een paar nachten niet en belandt hij weer in ons bed! Het lastigste is inderdaad dat je zelf oververmoeid wordt en daardoor chagrijnig of minder kan hebben (ikzelf ben een veel slechtere mama als ik moe ben). Je moet het inderdaad wat aanvaarden maar het is niet evident!!! En tenslotte: al zijn oren laten nakijken bij een NKO arts? Want bij veel baby's of peuters is vocht achter de oren ook een grote oorzaak van frequent wakker worden.
Awel Inge, nee dat nog niet. Al wel een osteopaat bezocht, want daar hadden we ook al goeie dingen over gehoord.
Oh jee, jouw verhaal geeft me toch geen moed :-)
Toen je jullie zoontje een week hebt "laten huilen". Hoe lang hield hij dat vol? Want ons ventje bleef er echt voor gaan. Drie uur achter een stuk :-( We gingen tussendoor wel kijken, tut geven, iets zeggen en dan weer weg. Maar het was een echte uitputtingsslag, vandaar dat we niet hebben doorgezet...
Ik ben ook een slechtere mama als ik moe ben hoor trouwens. Dat maakt het zo jammer...
Ik had het laten doorhuilen ook al een paar keer geprobeerd zonder succes maar plots leek hij er gewoon klaar voor. Hij begon overdag behoorlijk te slapen (wat hij daarvoor ook niet deed)... De eerste avond had ik gezegd maximum een uur en dan haal ik hem, het werd 55 minuten... Ik zou hem zeker ook niet langer laten huilen hoor! Dan moet er haast een fysieke oorzaak zijn zou je denken. Ik zou nko arts toch eens proberen je weet maar nooit. Florian had ook niet echt oorontstekingen maar gewoon wat vocht achter zijn oren die druk gaf als hij neerlag.
Misschien idd toch eens doen dan...
Een reactie posten