Veertien maanden is de kleine man intussen. Geen hulpeloze baby meer, maar een peuter in wording. "Lillipeuter" zoals mijn man hem noemt. Doorslapen is er jammer genoeg nog steeds niet bij (of wat dacht je) maar op andere vlakken wordt het al een echt meneertje en vallen de veranderingen eens zo hard op.
Tegenwoordig is hij gek van auto's, boekjes, blokken en alles wat lawaai maakt.
Hij beweegt de auto's in zijn Toet Toet Auto's Garage,
(Ook Nijntje moest in de carwash. Je kan al raden dat dat niet goed kwam.)
hij stopt de ballen zelf in zijn Ballenboom (jaja, V-Tech heeft al goed aan ons verdiend) en bakjes uitladen, groot of klein, is zijn favoriete bezigheid. (Inladen moet de mama jammer genoeg nog doen.)
Sinds kort heeft hij ook een zandbak buiten. Eindelijk mag hij in zand graven en lekker vuil worden. (Dat probeerde hij voordien al meermaals in onze moestuin.)
Alles in de mond steken doet hij nog steeds. Jammer genoeg ook steentjes, blaadjes, zand, ...
Als mama even vijf minuten rust wil, kan ze hem tegenwoordig een boekje in de handen stoppen. (Joepie)
of de DVD van Bumba opzetten (de clown waar ik een grote haat-liefde-verhouding mee heb).
Gelukkig zorgen de Teletubbies en Woezel & Pip ook voor een tijdelijke gehypnotiseerde toestand.
Het gebeurt niet zelden dat ik hem kwijt ben en meestal is hij dan naar de badkamer verdwenen.
Betrapt!
Betrapt!
Hij weet intussen dan toch dat hij de wasmanden niet mag uitladen
maar de kastjes opendoen is nog te verleidelijk.
In de keuken heeft hij één kastje dat hij mag opendoen en uitladen,
met soms wat rommel tot gevolg
en soms gewoon complete chaos. (Beeld je meteen in dat de rest van het huis er ook zo bijligt.) (Dat komt ervan als je even aan het bellen bent met een vriendin of afgeleid bent door je blog.)
Voor de rest wil hij zo veel mogelijk zelf doen.
Zelf eten
Zelf drinken
Koffie zetten (die de mama dan opdrinkt natuurlijk)
Of zijn tut insteken (En hij kan hem ook draaien als hij verkeerd zit. Handig!)
En als het hem gelukt is om iets zelf te doen, klappen we samen in de handjes of geven een high five. (Daar kan ik geen foto van nemen, tenzij ik een derde hand zou hebben.)
Alleen stappen doet hij nog net niet. (Kan iedereen aub stoppen met dat te vragen?!)
Voorlopig blijft het bij zich al stappend een weg banen langs de meubelstukken en de benen van mama.
Het is vermoeiend, zo'n lillipeuter in huis. Op sommige dagen lijk ik hem enkel achterna te hollen en constant op de regels te wijzen. Laat de vuilbakken nu eens dicht. Geen kastdeuren open doen. Pas op voor je vingers! Niet te dicht bij de TV gaan staan. Laat de diepvries maar mooi dicht. Geen eten op de grond werpen, geef het maar aan mama als je het niet meer moet hebben. De drinkbeker met de opening naar boven houden, schatje. ZUCHT!
Maar desondanks is de liefde groot ;-)
8 reacties:
Drukke tijden in jouw huisje, lijkt mij dat hij aan het bijleren is met scheuten. Ziet er een speels kereltje uit, volgens mij moet je regelmatig kiezen tussen lachen en het vingertje.
Hoe raadt je het toch Sopdet :-)
Babyzoon hier is intussen ongeveer 20 maanden, en hij doet eigenlijk nog heel veel van de dingen die jij beschrijft, al weet hij wel heel goed wat mag en niet en is er een dimensie ondeugd bij gekomen. Het blijft erg vermoeiend, en ik weet niet meer van bij Kleuterzoon wanneer het tij keerde. Als ik alleen thuis ben met de Kleuter (gebeurt zelden), is het echt rustig. Hij doet zijn ding, ik het mijne, we praten wat. Maar wanneer dat begonnen is: geen flauw idee meer.
Waw, rust. Iets om naar uit te kijken! :-)
En dat praten ook, want nu merk ik dat hij me dingen duidelijk wil maken en dat het vaak nog niet lukt. Met de nodige humeurigheid tot gevolg...
Ik zit hier ook met zo'n vermoeiende 14-maander!!! Ik herken denk ik alles wat je beschrijft tot het helpen koffiezetten aan toe. Ik zou zeggen: wees blij dat hij niet stapt want ik kan zelfs nergens meer even op mijn gemak neerzitten want meneer is niet te stoppen: hij gaat op stap en kijkt op nog om. Het probleem aan die leeftijd is dat ze zo weinig snappen. Mijn dochter stapte pas op 18 maanden en ik was dat gezaag van iedereen ook beu maar als ik nu kan vergelijken, vond ik dat laat stappen eigenlijk best wel handig!
Wat een schatje! Maar ik herinner me dit inderdaad als een intensieve fase! Houd moed, want het wordt weer rustiger.
Huisvlijt
Ik vind dat nog niet stappen inderdaad wel oké hoor Inge. Alles op z'n tijd. En zeker als ik jou zo hoor!
Ik kijk er al naar uit ;-)
Een reactie posten